Ένα βιβλίο, με τη μορφή συνέντευξης, όπου ο συγγραφέας, μικρασιάτης τρίτης γενιάς,  μεταφέρει την ατμόσφαιρα μιας εποχής σε συγκεκριμένο τόπο μέσα από τα μάτια ενός μικρού παιδιού. Παρότι οι εμπειρίες είναι διαφορετικές από εκείνες των παλιών, η ταυτότητα διατηρείται μέσα από αφηγήσεις, γεύσεις, μυρωδιές, δρόμους και τοπία και η καθημερινότητα είναι γεμάτη από ίχνη εκείνου του παρελθόντος.  Μεταφέρει, λοιπόν, τις προσωπικές του εμπειρίες και τα παιδικά του βιώματα, που συνδέονται με ευρύτερα κοινωνικά και πολιτισμικά πλαίσια της εποχής εκείνης, της δεκαετίας του ’60 -’70 στον Συνοικισμό Αγίας Άννης στο Αίγιο, που έχει   όμως ενσωματωθεί στον κοινωνικό ιστό της πόλης.  Έτσι η παιδική  μνήμη του συγγραφέα λειτουργεί ως συνδετικός κρίκος ανάμεσα σε προσωπικές στιγμές και στη συλλογική μνήμη.