γυμνά όμως τα πόδια μας.
Ο ουρανός πεντακάθαρος
μα σηκωνόταν καπνιά.
Γλυκά ήταν εκείνα τα ηλεκτρικά τιτιβίσματα
ομορφιά μίας και μόνης χρήσης.
Και τώρα
εγκλωβισμένος στα τσιμέντα
φιλτραρισμένη ελπίδα που καίει τα σωθικά.
Ό,τι απέμεινα από τον ιδρώτα και τα δάκρυά σου.
