Η πρωτοτυπία της προσέγγισης που ακολουθεί το παρόν βιβλίο έγκειται στο ότι η μουσική της εν λόγω περιόδου εξετάζεται μέσα από μια αναλυτική και επιστημονικά τεκμηριωμένη σκοπιά, έχοντας ως βασικό σημείο αναφοράς τα μουσικά κείμενα. Σε αντίθεση με παλαιότερα εγχειρίδια Ιστορίας της Μουσικής, τα οποία εξέταζαν το αντικείμενο εντελώς θεωρητικά και πολλές φορές αυθαίρετα, στο παρόν βιβλίο μελετάται η εξέλιξη της μουσικής γλώσσας και του ύφους των συνθετών μέσα από την ανάλυση και τον σχολιασμό αντιπροσωπευτικών μουσικών αποσπασμάτων. Παράλληλα, γίνεται ειδική μνεία στα κυρίαρχα αισθητικά κινήματα και μουσικοθεωρητικά συστήματα της εποχής, καθώς και στη σύνδεσή τους με τις ιδιαίτερες συνθετικές τεχνικές του κάθε δημιουργού. Οι ιστορικές αναφορές λειτουργούν συμπληρωματικά, προκειμένου να δώσουν μια πληρέστερη εικόνα για τα μουσικά έργα και τους δημιουργούς τους. Η έλλειψη μιας τέτοιας προσέγγισης της Ιστορίας της Μουσικής στη χώρα μας στάθηκε η σημαντικότερη αφορμή για τη συγγραφή του εν λόγω βιβλίου, το οποίο ευελπιστεί να καλύψει –σε έναν βαθμό– τα κενά της υπάρχουσας ελληνικής βιβλιογραφίας.

Το παρόν βιβλίο απευθύνεται πρωτίστως σε πανεπιστημιακούς φοιτητές των Τμημάτων Μουσικών Σπουδών, σε καθηγητές και σπουδαστές μουσικής που θέλουν να αποκτήσουν μια τεκμηριωμένη γνώση της μουσικής του 20ού αιώνα, σε εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων, σε μουσικούς, αλλά και σε μουσικά κατηρτισμένους αναγνώστες.