Η ίδρυση του Σωματείου το 1965 από τους πρόσφυγες της πρώτης γενιάς που έζησαν κοντά στη Μονή, υπό την εμπνευσμένη καθοδήγηση του Χαράλαμπου Κιαγχίδη, δημιούργησε τις προϋποθέσεις για τη συνέχεια αυτής της σπουδαίας ιστορίας στην Ελλάδα. Η έκδοση του παρόντα τόμου, με τα ιστορικά κειμήλια της Ιεράς Μονής, όσα σώθηκαν και όσα έγινε κατορθωτό έως τώρα να εντοπιστούν σε συλλογές της Ελλάδος και του εξωτερικού, αποτελεί μια υποχρέωση τόσο προς την λαμπρή ιστορία της Μονής όσο και προς τις επόμενες γενιές. Παραδίδουμε το παρόν λεύκωμα με την πεποίθηση ότι το διασωθέν υλικό δε μας επιτρέπει να προσεγγίσουμε, παρά μόνο αδρομερώς τον πλούτο της ιστορικής Μονής και μας υπενθυμίζει με τον πιο οδυνηρό τρόπο ότι η μεγάλη καταστροφή της Γενοκτονίας δεν αφορούσε μόνο την απώλεια των ανθρώπων, που είναι ασφαλώς το μείζον, αλλά και την απώλεια του σημαντικού τους πολιτισμού, απώλεια που συνιστά καίριο πλήγμα όχι μόνο στον ελληνικό αλλά και στον παγκόσμιο πολιτισμό.