Τα τρία κείμενα που παρουσιάζονται στο βιβλίο αυτό δεν είναι φιλοσοφικά. Αφορούν περισσότερο τον πνευματικό βίο στον γερμανόφωνο χώρο περί το μέσον του 19ου αιώνος και εκφράζουν με το πλέον ανάγλυφο τρόπο σε ακαδημαϊκό ύφος το δύστροπον του χαρακτήρος του Σόπεναουερ. Αποτελούν μιαν πολεμική με αντικείμενο γλωσσικά και υφολογικά ζητήματα και καυτηριάζουν τόσο τις γλωσσικές ακροβασίες, όπως τις αντιλαμβάνεται ο ίδιος, διαφόρων στοχαστών της εποχής του όσο και τις κενές περιεχομένου σκέψεις που αποτελούν κατά τη γνώμη του, τον πυρήνα των περισσοτέρων βιβλίων που αφειδώς εκδίδονται τότε. Βρίσκονται στη συλλογή κειμένων Πάρεργα και Παραλειπόμενα, η οποία εκδόθηκε το 1851.
