Η βία μπορεί να πάρει πολλές μορφές, όμως η χειρότερη είναι εκείνη που κρύβεται πίσω από ένα συμπαθητικό πρόσωπο, που εξαπατά με το παρουσιαστικό του.
Η Κασσάνδρα για χρόνια γίνεται αποδέκτης κλιμακούμενης βίας μέσα από μια κακοποιητική σχέση, πλάι σε έναν τοξικό σύντροφο. Ψυχικά ακρωτηριασμένη, καταλήγει δέσμια μιας παθητικής εκδοχής του εαυτού της.
«Η ζωή είναι σαν ένα κέντημα». Αυτό σιγοψιθύρισε, όταν μέσα από σκέψεις και συνειρμούς συνειδητοποίησε πως υφαίνει το δικό της κέντημα. Κάθε της πράξη και μια βελονιά. Κάθε λάθος απόφασή της και ένας κόμπος. Κλωστές, χρώματα, ποιότητες, και η πίσω πλευρά του κεντήματος, εκεί που κρύβεται η δική της αλήθεια. Αν καταφέρει να τη βρει, ίσως βρει και το κλειδί που θα την απελευθερώσει.