Η αντίδραση στη μοναξιά, η αποδοχή της υπαρξιακής φθοράς, η αγάπη ως αντίδοτο στη στέρηση, η αρμονική συνύπαρξη με τη διαφορετικότητα είναι προβληματισμοί που ακολουθούν τους πρωταγωνιστές των ιστοριών, οι οποίοι ζουν μία καθημερινότητα μεταξύ πραγματικότητας και μυθοπλασίας. Η δολοπλοκία στον έρωτα και την πολιτική, το «υπερεγώ» στον πολιτισμό και την εξουσία, η απληστία, η εκδίκηση αλλά και η εξάρτηση είναι πάθη που κυριαρχούν, ως ανίατοι μηχανισμοί διαβίωσης του σύγχρονου ανθρώπου. Ορίζουν δε συνθήκες που αλλοτριώνουν τα συναισθήματα, τις σχέσεις, την ποιότητα της ζωής. Οι ήρωες βιώνουν την περιπέτεια σε έναν επίγειο χαμένο παράδεισο έως ότου φτάσουν στην εξιλέωση. Συναντώνται δε χαρακτηριστικά κάπου με εκείνους των κλασσικών παραμυθιών, που αγαπήσαμε στα παιδικά και νεανικά μας χρόνια.