Οι παραδοσιακοί εκδότες υπήρξαν μια ράτσα ιερών τεράτων που άσκησε τεράστια επιρροή στον τόπο, ορισμένες φορές δυσανάλογη με την κυκλοφορία των εφημερίδων τους. Οι άνθρωποι αυτοί υπηρέτησαν με φανατισμό αλλά και ρομαντισμό την πολιτική τους ιδεολογία και το λειτούργημα της ενημέρωσης. Σπάνια μπλέχτηκαν στη νομή της πολιτικής εξουσίας και παρέμειναν ταγοί στην άσκηση του ελέγχου της και της διαμόρφωσης της κοινής γνώμης. Αλλωστε, τω καιρώ εκείνω, είχαν απέναντι' τους πολιτικούς αναλόγου διαμετρήματος που δεν επέτρεπαν εκχώρηση μεριδίου της λαϊκής εντολής. Η εξυπηρέτηση οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων ήταν μια υπόθεση που είχε τους κανόνες και τα όρια της. Η αγιότητα «δοκιμάζεται» πάντοτε από τους δαίμονες.