Η γραφή της Λίλας Τρουλινού έχει πλέον κερδίσει την ξεχωριστή, διακριτή θέση στη σύγχρονη πεζογραφία, με ιδιαίτερα αναγνωρίσιμο ύφος. Με εξαιρετική άνεση αναπηδά από το πιο ρεαλιστικό (συχνά νατουραλιστικό) τοπίο στο ονειρικό, καταξιώνοντας και τα δύο ως δύο όψεις ενός και του αυτού· θέμα οπτικής, κατά μία έννοια, κατά μία άλλη, όμως, σημαντικότερη, μια άφευκτη συνθήκη, στην οποία όλοι υποτασσόμαστε εκόντες άκοντες. >>>
