Η παρούσα μελέτη καταγράφει την πορεία του μίμου, διαμέσου της μιμικής τέχνης, από τα πρώτα βήματά του, μέσα από τις μαγικοθρησκευτικές τελετές, και αργότερα, όταν πλέον αυτονομείται από το αρχαίο δράμα και χαράζει τη δική του πορεία, ως ένα ξεχωριστό είδος διασκέδασης, είτε στον δημόσιο χώρο, όπως ήταν η Αγορά των πόλεων, ή ως ένα μέρος της ιδιωτικής ψυχαγωγίας των πλουσίων και ευγενών μιας πόλης. Παρακολουθούμε, λοιπόν, την πορεία του μίμου από τα κλασικά χρόνια στην Αρχαία Ελλάδα και στις κτήσεις των ελληνικών πόλεων στην κάτω Ιταλία και Σικελία, διαπερνούμε την Ελληνιστική, Ρωμαϊκή και Βυζαντινή περίοδο, τον Μεσαίωνα και την Αναγέννηση, τους νεότερους χρόνους μέχρι και τον 20ό αιώνα και ανιχνεύουμε την επιρροή του στους σπουδαίους κωμικούς του βωβού και ομιλούντος κινηματογράφου.