Ο Στρατηγός σταδιοδρόμησε ως αξιωματικός του Πεζικού από την περίοδο των Βαλκανικών Πολέμων ως τα τελευταία χρόνια του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου. Γεννήθηκε στην Κρήτη και μεγάλωσε, ορφανός από μητέρα, με τη φροντίδα του ιερέως πατέρα του, στο χωριό Έλος Κισάμου Κρήτης. Οπαδός του Ελευθέριου Βενιζέλου, μετέσχε στο κίνημα και στη συνέχεια στον Στρατό Εθνικής Αμύνης. Τραυματίας στη Μάχη Κρέσνας- Τζουμαγιάς και Σκρα, προήχθη δις επ’ ανδραγαθία και διοίκησε μονάδες στο μέτωπο, ως και τα φρουραρχεία Θεσσαλονίκης, Πειραιώς και Αθηνών. Έζησε τον διχασμό και ήταν εκτός ενεργού υπηρεσίας όταν κυβερνούσαν τη χώρα αντιβενιζελικοί. Διετέλεσε και Υπουργός Στρατιωτικών στην κυβέρνηση Τσουδερού στη Μάχη της Κρήτης και Υπουργός Εργασίας και Προνοίας και Κρατικής Αντιλήψεως στην κυβέρνηση Σοφοκλή Βενιζέλου στην Αίγυπτο. Ως Αρχηγός του Βασιλικού Ελληνικού Στρατού Μέσης Ανατολής οργάνωσε ως τα μέσα του 1942 την πρώτη Ταξιαρχία, που έλαβε μέρος στη Μάχη του Ελ Αλαμέιν. Απεβίωσε το 1944 στην Αίγυπτο.