Αντικείμενο του βιβλίου είναι η ανάδειξη της φωνής των παιδιών στο δημόσιο λόγο για την παιδική φτώχεια και η προοπτική συμπερίληψής της σε κοινωνικές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες θα έχουν νόημα για τα παιδιά και θα συμβάλουν στην ανάσχεση των επιπτώσεων της φτώχειας στη ζωή τους. Τοποθετεί τα παιδιά στο επίκεντρο, αποσκοπώντας να αναδείξει τι σημαίνει να είσαι παιδί και μάλιστα φτωχό παιδί στις σύγχρονες κοινωνίες. Το θεωρητικό μέρος πραγματεύεται την προβληματική του παιδιού μέσα στις βασικές επιστημονικές προσεγγίσεις για τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Στο ερευνητικό μέρος παρουσιάζεται μια παιδοκεντρικής προσέγγισης συμμετοχική ποιοτική έρευνα, στην οποία παιδιά που μεγαλώνουν σε φτωχογειτονιές της Αττικής μιλούν για τις δυσκολίες, τους αποκλεισμούς και τους κινδύνους που βιώνουν, αναδεικνύοντας διαστάσεις που δεν περιλαμβάνονται στο κυρίαρχο ενήλικο λόγο για την παιδική φτώχεια στη χώρα μας. Στο τελευταίο κεφάλαιο γίνεται μια επισκόπηση των πολιτικών για το παιδί και την παιδική φτώχεια στον ευρωπαϊκό χώρο και στη χώρα μας και επιχειρείται η σύνδεση των ερευνητικών συμπερασμάτων με κατευθύνσεις για παιδοκεντρικές κοινωνικές μεταρρυθμίσεις.