Νάικαν είναι ιαπωνική λέξη και σημαίνει «κοιτάζοντας μέσα», αν και με μία πιο ποιητική μετάφραση θα μπορούσε να σημαίνει "να κοιτάζει κάποιος τον εαυτό του με τα μάτια του νου" . Είναι μια δομημένη μέθοδος αναστοχασμού που μας βοηθά να κατανοήσουμε τον εαυτό μας, τις σχέσεις μας και τη θεμελιώδη φύση της ανθρώπινης ύπαρξης. Το Νάικαν αναπτύχθηκε στην Ιαπωνία τη δεκαετία του 1940 από τον Ίσιν Γιοσιμότο, έναν αφοσιωμένο Βουδιστή της σέκτας της Αγνής Γης (Τζόντο Σίνσου-Jodo Shinshu). Το ισχυρό θρησκευτικό του πνεύμα τον οδήγησε στη μέθοδο μισιράμπε (mishirabe), μία επίπονη και δύσκολη μέθοδο διαλογισμού και αναστοχασμού. Θέλοντας όμως να κάνει το είδος αυτό της ενδοσκόπησης διαθέσιμο σε όλους, δημιούργησε το Νάικαν ως μία μέθοδο που μπορεί να εφαρμοστεί σε ευρεία κλίμακα.