Γράφει η Ευτυχία-Αλεξάνδρα Λουκίδου //
Ιωάννα Παπαντωνίου «Γράφαμε τις φωνές μας στο νερό», εκδ. Ρώμη 2024
Ας ξεκινήσουμε με κάποιες αναγκαίες διευκρινήσεις.
Η ποίηση είναι υπεράνω εποχής. Δεν ακολουθεί σχολές και ούτε βέβαια συχνάζει σε αυτές. Δοκιμάζει και δοκιμάζεται αναζητώντας την αριστοκρατία εκείνη του πνεύματος που μέσα από την ταπεινότητά της ίσως αξιωθεί το θαύμα και τη μέθεξη.
Που σημαίνει πως το να θητεύεις στην αισθητική της γλώσσας δε σημαίνει μίμηση και επιρροή αλλά τρόπος, για να διανοιχτεί εκείνη η σήραγγα που θα σε φτάσει στη δική σου φωνή. >>>
