Να ένα κιμονό που έγινε χαόρι.
Να ένα χαόρι που έγινε παιδικό κιμονό.
Τα πράσινα μανίκια, μετατράπηκαν σε μαξιλάρια
Το ωραίο στρίφωμα, μεταμορφώθηκε σε ζώνη,
Τίποτα δεν πάει χαμένο, όλα εξυπηρετούν σε κάτι,
Κάθε κομματάκι ύφασμα προσπαθεί να ολοκληρωθεί,
Να κρατηθεί από το σώμα ενός ζεστού ανθρώπου,
Να το τυλίξει, να το αγκαλιάσει, να μη μένει άδειο.
Η ανάποδη, η φόδρα, οι ξέθωρες μασχάλες,
Οι λεπτές ραφές, που άνοιξαν στη σπασμένη κλωστή,
Μικρές τρύπες σαν αστέρια, σημάδια σκόρου, καψίματα,
Απώλεια χρώματος, απώλεια σχήματος. Περιμένουν για πολύ
Σαν βουβά καταφύγια, δωμάτια χωρίς ενοίκους,
Ευάερα, έτοιμα να αγκαλιάσουν οποιονδήποτε.
