Η Ερμιόνη Δάλα πάντα ξυπνούσε μετά τον πρώτο ύπνο τριών ωρών, είτε κοιμόταν στις ένδεκα ή δώδεκα το βράδυ είτε συν­έ­βαινε αυτό το ξύπνημα στις δύο είτε στις τρεις μετά τα μεσά­νυ- χτα, για να γυρίσει πλευρό ανακούφισης. Δεν φορούσε τσιμπι­δά­κια, ωτασπίδες ή μάσκες ματιών ή όποια άλλη παρόμοια σα- χλαμάρα χρησιμοποιούν διάφορες κυρίες, για να μη χαλάσει το μαλλί τους ή ο ύπνος τους. Έτσι και κείνο το βράδυ έπεσε νωρίς στον ύπνο, γύρω στις δώ­δεκα, και στις τρεις ξύπνησε να γυρίσει πλευρά. Κι άκουσε τον ανεπαίσθητο ήχο, που κάνει το κλειδί, όταν γυρίζει στην κλειδαριά. Και ξύπνησε ολότελα μετά τον αχνό βηματισμό τού αν­θρώπου, που εισέβαλε στο άντρο της. Παραμέρισε ήρεμα το λε­πτό σεντόνι, που σκέπαζε το γυμνό κορμί της και ανακάθισε. Άπλωσε το αριστερό χέρι και πήρε κάτω από το μαξιλάρι το καινούργιο της πιστολάκι. Ξεκλείδωσε την ασφάλεια και το κρά­τησε σταθερά στο χέρι της. Όταν στο ημίφως στην πόρτα της κρεβατοκάμαράς της ορθώθηκε εκείνο το ανθρώπινο σώ­μα, πάτησε το κουμπί από το πορτατίφ δίπλα στο κρεβάτι της. Το ξαφνικό φως θάμπωσε τον νυχτερινό απρόσκλητο επισκέ­πτη της, που στάθηκε αμήχανος με προτεταμένο πιστόλι, α­να- ζητώντας κάποιο ίχνος κίνησης ανθρώπου ή ό,τι άλλο. Και πυ­ροβόλησε στα τυφλά, μη ξέροντας ακριβώς τον στόχο που ανα- ζητούσε. Και η Ερμιόνη πυροβόλησε δυο φορές απανωτά.