Κατά τη δεκαετία του 1960 η τεχνοκριτική και η θεωρία της τέχνης στις ΗΠΑ θέλησε να αποτινάξει τη «βαριά σκιά» του Clement Greenberg, του σημαντικότερου «απολογητή» του αφηρημένου εξπρεσιονισμού, που είχε κυριαρχήσει στην αμερικανική καλλιτεχνική σκηνή τις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες. Ο ιστορικός της τέχνης Leo Steinberg, υπήρξε ίσως ο επαρκέστερος πολέμιος της φορμαλιστικής θεωρίας του Greenberg. Στο παρόν κείμενο (πρωτοδημοσιεύθηκε το 1972) ο Steinberg όχι μόνο ανασκευάζει τα επιχειρήματα του Αμερικανού τεχνοκρίτη και συστηματοποιεί τις δικές του ιδέες με αφορμή το έργο του «νεονταντά» καλλιτέχνη Robert Rauschenberg, αλλά την ίδια στιγμή, μέσω μιας αναδρομής στην τέχνη της δυτικής παράδοσης, αρθρώνει έναν νέο θεωρητικό λόγο που στην ιστορία της αμερικανικής τεχνοκριτικής επέχει θέση αλλαγής παραδείγματος.
Περιγραφή
Κατά τη δεκαετία του 1960 η τεχνοκριτική και η θεωρία της τέχνης στις ΗΠΑ θέλησε να αποτινάξει τη «βαριά σκιά» του Clement Greenberg, του σημαντικότερου «απολογητή» του αφηρημένου εξπρεσιονισμού, που είχε κυριαρχήσει στην αμερικανική καλλιτεχνική σκηνή τις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες. Ο ιστορικός της τέχνης Leo Steinberg, υπήρξε ίσως ο επαρκέστερος πολέμιος της φορμαλιστικής θεωρίας του Greenberg. Στο παρόν κείμενο (πρωτοδημοσιεύθηκε το 1972) ο Steinberg όχι μόνο ανασκευάζει τα επιχειρήματα του Αμερικανού τεχνοκρίτη και συστηματοποιεί τις δικές του ιδέες με αφορμή το έργο του «νεονταντά» καλλιτέχνη Robert Rauschenberg, αλλά την ίδια στιγμή, μέσω μιας αναδρομής στην τέχνη της δυτικής παράδοσης, αρθρώνει έναν νέο θεωρητικό λόγο που στην ιστορία της αμερικανικής τεχνοκριτικής επέχει θέση αλλαγής παραδείγματος.
Ο Leo Steinberg (1920–2011) γεννήθηκε στη Μόσχα –ο πατέρας του Isaac Steinberg ήταν επίτροπος Δικαιοσύνης των Μπολσεβίκων (1917-1918) αλλά σύντομα έπεσε σε δυσμένεια– μεγάλωσε στο Βερολίνο και το Λονδίνο και μετανάστευσε με την οικογένειά του στη Νέα Υόρκη το 1945. Διετέλεσε καθηγητής ιστορίας της τέχνης στο Hunter College του City University of New York και στη συνέχεια καθηγητής στην έδρα Benjamin Franklin στο University of Pennsylvania, όπου παρέμεινε μέχρι τη συνταξιοδότησή του το 1990. Η διατριβή του αφορούσε το έργο του Borromini, San Carlo alle Quattro Fontane και υποστηρίχθηκε στο New York University το 1960. Ο Steinberg συνδύαζε τη συστηματική μελέτη της τέχνης της δυτικής παράδοσης με το ενδιαφέρον του για τη μοντέρνα τέχνη.