Από το πρώτο ως το τελευταίο ποίημα της συλλογής η ποιήτρια ζωγραφίζει με λέξεις μία υποβλητική ατμόσφαιρα ανοίκειου, γοητευτικού και ταυτόχρονα μυστικιστικού και μυστηριώδους σύμπαντος.
Από το αρχικό ποίημα δηλαδή με την ακτή γεμάτη υπερμεγέθη γαιδουράγκαθα που φέρνουν στον νου πίνακα του Νταλί, έως το πορτρέτο της απουσίας του θείου της ποιήτριας Αλέξανδρου Ίσαρη στο τέλος της συλλογής, η Περδίκη ... >>>
