Στο ερώτημα «Ποιος είναι άραγε ο σκοπός της τέχνης;», τεκμηριωμένη απάντηση είναι η θεωρία ότι, το καλλιτεχνικό αντικείμενο στην ιστορία της τέχνης, από την παιδική ηλικία έως την ενηλικίωση, είναι μέσον επικοινωνίας και έκφρασης.
Η Τέχνη- ζωγραφική και ποίηση- ερμηνεύτηκε ως φορέας μέσω της οποίας οι αξίες, η κοσμοαντίληψη, οι στάσεις, οι προθέσεις, οι ιδέες και τα συναισθήματα του δημιουργού σε προσωπικό και συλλογικό γίγνεσθαι εκφράστηκαν διαχρονικά είτε με σκοπό είτε πηγαία χωρίς αιτιότητα του ψυχισμού. >>>
Γράφει η Λίλια Τσούβα //
Σοφία Περδίκη «Η σειρήνα του χρόνου», εκδόσεις ΑΩ, 2024
Η Σοφία Περδίκη στην ποιητική της συλλογή, «Η σειρήνα του χρόνου», (εκδόσεις ΑΩ, 2024), κινείται με άξονα τον χρόνο και σε δύο επίπεδα, προσωπικό και κοινωνικό. Στις προηγούμενες συλλογές της, «Το αιώνιο αίνιγμα» (Κίχλη, 2020), «Συλλαβίζοντας τον ίμερο» (Γερμανός 2023), κινήθηκε με άξονα τον έρωτα και το υπαρξιακό. >>>
Από το πρώτο ως το τελευταίο ποίημα της συλλογής η ποιήτρια ζωγραφίζει με λέξεις μία υποβλητική ατμόσφαιρα ανοίκειου, γοητευτικού και ταυτόχρονα μυστικιστικού και μυστηριώδους σύμπαντος.
Από το αρχικό ποίημα δηλαδή με την ακτή γεμάτη υπερμεγέθη γαιδουράγκαθα που φέρνουν στον νου πίνακα του Νταλί, έως το πορτρέτο της απουσίας του θείου της ποιήτριας Αλέξανδρου Ίσαρη στο τέλος της συλλογής, η Περδίκη ... >>>
