Το Ανίν μάς παρουσιάζει μια ιστορία για αυτό που μοιάζει απλό αλλά δεν είναι: το να γραπώσεις την ίδια σου τη ζωή από το χέρι και να την κατευθύνεις εκεί όπου θέλεις και της αξίζει. Πόσο μπορεί ένας άνθρωπος να το καταφέρει αυτό όταν από καταβολής της ύπαρξής του βίωσε τον εξαναγκασμό, την καταπίεση και την εξώθηση στους συμβιβασμούς; Μένει στους αναγνώστες να ταξιδέψουν στις σελίδες του βιβλίου για να το ανακαλύψουν. >>>
Οι μικρές ιστορίες της Όλγας Πατσούρα-Λένη συνθέτουν ένα σπονδυλωτό έργο που παρακολουθεί την ταυτότητα της κεντρικής ηρωίδας κατά την ενηλικίωσή της, από τη βρεφική της ηλικία μέχρι την ωριμότητα, καταγράφοντας το συναισθηματικό αποτύπωμα που αφήνουν πάνω της τα πρόσωπα που την περιβάλουν, με βασικότερα τον πατέρα και τη μητέρα της. >>>
Το πρόσφατο βιβλίο της Όλγας Πατσούρα Λένη μπορεί να διαβαστεί με δύο τρόπους. Ο ένας, που συμφωνεί και με τον υπότιτλο («Μικρές ιστορίες»), θεωρεί τις τριάντα δύο ιστορίες αυτόνομες στη δομή και τη θεματική τους. Μικρές στην έκταση, λιτές στα γλωσσικά τους χαρακτηριστικά, απηχούν τη συγγραφική επιλογή (γνωστή και αναγνωρίσιμη από προηγούμενες πεζογραφικές της καταθέσεις) για μια φόρμα ευσύνοπτη, χωρίς περιττές φλυαρίες, επικεντρωμένη στη νοηματική ουσία. >>>
Ποιος είναι υπεύθυνος για τη διαμόρφωση του χαρακτήρα του ανθρώπου, της ψυχοσύνθεσής του, της γενικότερης συμπεριφοράς του, των στοιχείων αυτών που καθορίζουν με τη σειρά τους το παρόν και το μέλλον του; Οπωσδήποτε όχι ο ίδιος ο άνθρωπος για τον οποίο γίνεται λόγος. Μεγάλο μερίδιο στη ζωή του και οπωσδήποτε το πιο σημαντικό, το πιο καθοριστικό και το πιο διαχρονικό ταυτόχρονα αναλογεί στην οικογένεια, ... >>>
