Οι λέξεις εκτοξεύονται σε απειλητικό τόνο από το στόμα του γονιού. Πιθανότατα, θα ακολουθήσει ένα χαστούκι ή μια ξυλιά στο παιδικό κορμί. Ή μια παράλογη τιμωρία. Δυστυχώς, το ανήλικο πλάσμα μένει απροστάτευτο από τις εκδηλώσεις βίας των ανθρώπων που το γέννησαν και που έχουν την ευθύνη του. Και η βία θα επαναλαμβάνεται με όλους τους τρόπους, όλο και πιο συχνά. Κι όταν αυτό το παιδί φτάσει, βιολογικά τουλάχιστον, στην ενηλικίωση θα αναρωτιέται γιατί δεν μπορεί να βρει την ισορροπία του – γιατί του είναι τόσο δύσκολο να κάνει πετυχημένες σχέσεις, γιατί δεν μπορεί να εμπιστευτεί τους άλλους, γιατί ο μόνος τρόπος να βρει χαρά είναι μέσα από το ποτό, γιατί, γιατί… Δεν μιλάμε μόνο για τη σεξουαλική κακοποίηση και για κάποιες τρανταχτές περιπτώσεις που γίνονται πρωτοσέλιδα, αλλά για έναν βουβό καθημερινό εφιάλτη που ζουν εκατομμύρια παιδιά στον κόσμο, όταν οι φροντιστές τους, αντί να τα φροντίσουν, τα κακομεταχειρίζονται.