Άλας. Από τον Παύλο Παμπορίδη, συγγραφέα του Τζιαι Πόψε (Βραχεία Λίστα Διηγήματος 2020). H ιστορία εκτυλίσσεται κατά την εποχή της Βενετοκρατίας στην Κύπρο. Ένα χωριό στις αλυκές, με τους ανθρώπους του να παλεύουν… να παλεύουν με το άλας, την ταυτότητα του τόπου τους… με την ταυτότητα του είναι τους. Μια νουβέλα, γραμμένη στα κυπριακά, γεμάτη έντονες εικόνες και περιγραφές, με τους κύριους χαρακτήρες να παίρνουν ζωή μέσα απ’ το ιδιαίτερο ύφος του συγγραφέα και να μας ταξιδεύουν πίσω στο χρόνο… μα να μας επαναφέρουν τελικά ίσως και στο παρόν μας.
Περιγραφή
Το Άλας του Παύλου Παμπορίδη (συγγραφέα του Τζιαι Πόψε - Βραχεία Λίστα Διηγήματος 2020) είναι μια νουβέλα που μας μεταφέρει στην Κύπρο της Βενετοκρατίας, σε μια εποχή γεμάτη προκλήσεις και αναταράξεις. Μέσα από τη χρήση της κυπριακής διαλέκτου, ο συγγραφέας ζωντανεύει έναν κόσμο έντονων εικόνων, χαρακτήρων και συναισθημάτων.
Η ιστορία εκτυλίσσεται σε ένα χωριό στις αλυκές, όπου το άλας γίνεται σύμβολο του αγώνα των ανθρώπων με την ταυτότητα και την επιβίωση. Το άλας δεν είναι απλώς ένα φυσικό στοιχείο· αντιπροσωπεύει τον πυρήνα του τόπου, μια μεταφορά για την ουσία της ύπαρξης και της σχέσης των ανθρώπων με τον χώρο που τους καθορίζει.
Με αφηγηματικό στυλ γεμάτο ζωντάνια και εσωτερικότητα, ο Παμπορίδης χρησιμοποιεί την πλούσια εκφραστικότητα της κυπριακής γλώσσας για να ενισχύσει τη σύνδεση του αναγνώστη με τους χαρακτήρες και την ιστορική συγκυρία. Η νουβέλα εστιάζει στην ανθρώπινη φύση, στις συγκρούσεις, τις μνήμες και τις παραδόσεις που διαμορφώνουν την ταυτότητα.
Πέρα από μια ιστορική αφήγηση, το Άλας είναι μια βαθύτερη αναζήτηση για το ποιοι είμαστε, πώς μας ορίζει η ιστορία και τι σημαίνει να ανήκουμε σε έναν τόπο. Παρόλο που μας ταξιδεύει πίσω στον χρόνο, η νουβέλα λειτουργεί και ως καθρέφτης του παρόντος, αναδεικνύοντας διαχρονικές αγωνίες για την ανθρώπινη ύπαρξη και την πολιτισμική μας κληρονομιά.
Το έργο προσκαλεί τον αναγνώστη να βυθιστεί σε έναν κόσμο γεμάτο παράδοση, μνήμη και πάλη, επαναφέροντας διαρκώς ερωτήματα που παραμένουν επίκαιρα και οικουμενικά.
----
Έν’ το καλοτζιαίριν του 1570. Η Βενετία τζι’ η Οθωμανική Αυτοκρατορία πολεμούν για την Κύπρον.
Οι μάχες που γίνουνται έννεν μόνον πόξω που τα κάστρα της Λευκωσίας τζιαι της Αμμοχώστου, αλλά τζιαι μες στην καρκιάν του καθενός.
Ο πόλεμος έν’ νέφος μαύρον τζιαι σίδερον π’ αστράφτει πουπάνω που τον τόπον.
Ο πόλεμος θέλει άντερα. Θέλει γαίμαν. Θέλει άλας.
Θέλει νικητές τζιαι θέλει ηττημένους. Κανένας εν ιξέρει ποιος πραγματικά ένι πριν το τέλος.
