Ειδικότερα, παρουσιάζει τη σύγχρονη αντίληψη για το περιεχόμενο της δικαστικής προστασίας, η οποία διαμορφώθηκε υπό την επίδραση της νομολογίας του ΕΔΔΑ για το άρθρο 6 της ΕΣΔΑ, αλλά και του ενωσιακού δικαίου. Προχωρά περαιτέρω σε μία σύγχρονη ανάγνωση της αρχής της διάκρισης των λειτουργιών και σε μία ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ανάλυση των ορίων του δικαστικού ελέγχου επί των διοικητικών διαφορών ουσίας. Προσεγγίζει την αναθεώρηση του άρθρου 79 του ΚΔΔ μέσα από συγκεκριμένες απαντήσεις, διαμορφώνοντας τις προτάσεις του μέσα από μία εξαντλητική παράθεση και στάθμιση επιχειρημάτων.
Εν πάση περιπτώσει, η σύνταξη του παρόντος κινεί από την πεποίθηση ότι οι νομοθετικές προτάσεις οφείλουν να συνοδεύονται από ουσιαστικά κείμενα τεκμηρίωσης, στα οποία εξετάζονται οι δυνάμενες να υιοθετηθούν εναλλακτικές πρακτικές λύσεις.
