Ένας ιδιωτικός υπάλληλος κερδίζει εκατομμύρια σε ένα τυχερό παιχνίδι. Θα αναβάλει την εξαργύρωσή τους, για λίγες μέρες, καθώς το απρόοπτο γεγονός τον συγκλονίζει και αποφασίζει να μην βιαστεί. Όσο οι μέρες περνάνε οι σκέψεις στο μυαλό του πολλαπλασιάζονται, ενώ, παράλληλα, ο πόθος του για την όμορφη μπαλαρίνα, τη Μάρα, φουντώνει και θέλει να την διεκδικήσει με άλλο «αέρα» πλέον. Όμως, δεν είχε υπολογίσει τον Σάκη, τον γοητευτικό συνεργάτη του στη δουλειά, και η κατάσταση περιπλέκεται. Η σύγκρουσή τους μοιάζει αναπόφευκτη, την ίδια στιγμή που τα χρονικά περιθώρια για την εξαργύρωση των χρημάτων λιγοστεύουν. Μήπως υπάρχει κάποιος βαθύτερος λόγος που δεν αφήνει τον πρωταγωνιστή να απολαύσει μια ήρεμη και άνετη ζωή; Τα πράγματα παίρνουν μια απρόσμενη τροπή, η οποία θα εξελιχθεί σε μια περιπέτεια που δεν φανταζόταν κανείς. Φέρνουν τα χρήματα την εξιλέωση ή όχι;
«Θάλασσα εντός μου και εκτός μου»
«Ίσως όταν κάνω τέτοιες σκέψεις να φταίει κάποιο σκάλωμα απευθείας από το βάθος του υποσυνείδητου. Ένα σκάλωμα που θα μεγάλωσε και θα μεταμορφώθηκε σε κάτι που δεν μπορώ να αναγνωρίσω» (σ. 44), γράφει σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση ο Δημήτρης Στατήρης στην τρίτη νουβέλα του, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Γκοβόστη (2024) με τίτλο Σκάλωμα.
«Κάθομαι στην άκρη του γκρεμού, στα βράχια. >>>
Γράφει η Διώνη Δημητριάδου // Το "Σκάλωμα", νουβέλα Δημήτρης Στατήρης εκδόσεις Γκοβόστη
Μπορεί μια νουβέλα να ενσωματώσει μια, τρόπον τινά, ανάλυση της έννοιας των κοινωνικών ρόλων; Να δώσει το κοινωνικό περίβλημα του ρόλου; Να στραφεί προς την εσώτερη αποδοχή ή την απόρριψή του από το άτομο, ενδεχομένως τη δυνατότητά του να τον υπερβεί ή αλλιώς τον συμβιβασμό με τον εγκλωβισμό του στα πολλαπλά γρανάζια του, αδυνατώντας να δει την προοπτική μιας καθοριστικής αλλαγής της ζωής του;
Τα ερωτήματα αυτά προκύπτουν από την ανάγνωση του καινούργιου βιβλίου του Δημήτρη Στατήρη. >>>
Παρουσίαση – κριτική βιβλίου: Το σκάλωμα | Δημήτρης Στατήρης | Εκδόσεις Γκοβόστη | Οκτώβριος 2024 | ISBN: 978-960-606-293-3 | Σελ. 92 | Μαλακό εξώφυλλο | Διαστάσεις: 14×21
Τα πλούτη απομακρύνουν τους ανθρώπους…
Ένας νεαρός λαντζέρης κερδίζει εκατομμύρια σε ένα τυχερό παιχνίδι. Πολλά λεφτά. Δύο πρόσωπα σκέφτηκε αμέσως : τη μάνα του και τη Μάρα, δασκάλα μπαλέτου, που δεν τολμάει να της μιλήσει, γιατί φοβάται μήπως τον απορρίψει. Ένιωθε πολλά και τίποτα ταυτόχρονα .Ένα γεμάτο κενό. Ένα κενό γέμισμα. Όχι, ότι δεν χάρηκε, όμως ήταν κάτι πολύ ξένο γι΄ αυτόν. Ποτέ του δεν είχε φανταστεί τον εαυτό του ματσωμένο. >>>
Γράφει η Μαγδαληνή Θωμά //
Δημήτρης Στατήρης, «Σκάλωμα», Νουβέλα, εκδ. Γκοβόστη, σ. 88.
…Θα το εξαργυρώσει επιτέλους αυτό το τυχερό δελτίο, ναι ή όχι; Να ποια είναι από την αρχή εδώ η έγνοια του αναγνώστη. Κι όσο αυτός περιμένει, τόσο η πολυπόθητη λύση καθυστερεί. Την αναμονή του τροφοδοτεί στο κείμενο μια απροσδιόριστη ένταση. Είναι μια αγωνία πολυκύμαντη που διαπερνά όλες τις άλλες, τις μικρές και ανήσυχες τρικυμίες, τα ειπωμένα ή ανείπωτα μυστήρια που κυριαρχούν. Διότι περί αυτού πρόκειται: ο βασικός ήρωας της ιστορίας, που έχει κερδίσει κάτι εκατομμύρια, αναβάλλει συνεχώς να εξαργυρώσει το δελτίο του. Το επιτηρεί μόνο να δει αν είναι άθικτο, καθησυχάζει. Και μέσα στα απόνερα μιας τέτοιας ησυχίας, έρχεται να αντιμετωπίσει τα κύματα ενός παραλυτικού κόσμου απανωτά. >>>
