<Η πολυσημία ως λογοτεχνικό παίγνιο> αναδεικνύει μια προνομιούχο ανάγνωση, μια αποκάλυψη 4382 στοίχων. Ο κριτικός του παρόντος τόμου συλλαμβάνει ευφυώς τους κρυπτόμενους στόχους του ποιητή, την αναδιδόμενη διανοητική ενέργεια, την αναστάτωση των αισθήσεων, την υποδόρια συγκίνηση, τη μεγαλειώδη έμπνευση, την ανατρεπτική αχρονία, την ατέλειωτη γλωσσική εμπειρία. Το διακρινόμενο ευκρινώς ήθος του δοκιμίου αυτού εισάγει στα πεδία του ωραίου, σε ανάδειξη της ευαισθησίας, σε ηθική καταξίωση των ποιημάτων, σε τελική ενότητα του νοήματος.
