Η συγγραφή ενός σύγχρονου και ογκώδους εγχειριδίου Κλινικής Ψυχιατρικής μόνο από ένα συγγραφέα αποτελεί τόλμημα. Μερικοί λόγοι είναι αυτονόητοι. Υπάρχει και ένας πρόσθετος που ισχύει στις μέρες μας και δεν ίσχυε στο παρελθόν. Η πλημμυρίδα των πληροφοριών που παράγει η αλματώδης εξέλιξη των επιστημών καθιστά διαρκώς και πιο δύσκολο για το συγγραφέα το έργο της ενημέρωσης, της αξιολόγησης και της ενσωμάτωσης των πληροφοριών αυτών σε ένα διδακτικά χρήσιμο σύνολο. [. . .] Το βιβλίο δεν περιορίζεται στην παράθεση των αιτιοδιαγνωστικών και θεραπευτικών πρακτικών στην Κλινική Ψυχιατρική, αλλά προσφέρει και τις απαραίτητες γνώσεις στους βασικούς κλάδους της Ψυχιατρικής, την Κοινωνική-Κοινοτική Ψυχιατρική, τη Διοικητική Ψυχιατρική και την Ψυχοκοινωνική Αποκατάσταση, καθώς και σε νεότατους τομείς, όπως η ποιότητα ζωής των ψυχικά αρρώστων, η πληροφορική και η τηλεψυχιατρική. Πρέπει να υπογραμμίσω, αν και είναι γνωστό σε όλους, ότι τους τομείς αυτούς είναι ο Μ. Μαδιανός που ανέπτυξε στη χώρα μας μέσα από το πλούσιο συγγραφικό του έργο και με την ανάπτυξη στην πράξη κοινοτικών υπηρεσιών ψυχικής υγείας από το 1979. Τέλος, θα ήθελα να τονίσω ότι ο συγγραφέας δεν περιορίζεται σε μια παθητική παράθεση των πληροφοριών, αλλά αναπτύσσει τη δική του κριτική διάθεση, κάτι που φαίνεται ιδιαίτερα στα επιλεγόμενά του με την παρουσίαση μιας θεωρίας της ψυχοπαθολογίας στο πλαίσιο των συγχρόνων διεθνών ερευνητικών και κλινικών εμπειριών και ευρημάτων. [...]
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]
