Ὁ κεντρικὸς ἥρωας , ὁ Λούκιος, εἶναι νέος ἀπὸ ἀρχοντικὴ γενιά, ποὺ φθάνει στὴν Ὑπάτη τῆς Θεσσαλίας, τὴν ξακουστὴ πόλη τῆς μαγείας. Ἐκεῖ ἡ περιέργεια καὶ ὁ πόθος νὰ γνωρίσει τὸν μαγικὸ αὐτὸν κόσμο, τὸν κάνουν νὰ θέλει νὰ μεταμορφωθεῖ σὲ πουλί. Ἀπὸ λάθος μαγικὸ φίλτρο, ὁ Λούκιος μεταμορφώνεται σὲ γάιδαρο ἀντὶ σὲ πτηνὸ ποὺ ἐπιθυμοῦσε, καὶ τότε ἀρχίζει μιὰ σειρὰ ἀπὸ περιπλανήσεις καὶ περιπέτειες, μιὰ πραγματικὴ ὀδύσσεια μὲ τὴν μορφὴ τοῦ τετράποδου ζώου. Στὸ τέλος ἀποκτᾶ πάλι τὴν ἀνθρώπινη μορφή του χάρη στὴν παρέμβαση τῆς θεᾶς Ἴσιδας. Συνοπτικὰ θὰ λέγαμε πὼς στὰ 3 πρῶτα βιβλία τοῦ ἔργου ὁ Λούκιος προειδοποιεῖται κάθε τόσο γιὰ τὶς πιθανὲς συνέπειες τῆς περιέργειάς του, στὰ βιβλία 4-10 παρακολουθοῦμε τὸ τίμημα ποὺ πληρώνει μέσα ἀπὸ τὶς διαδοχικὲς περιπέτειες, ἐνῶ τέλος στὸ 11ο καὶ τελευταῖο κεφάλαιο λυτρώνεται καὶ ἐλευθερώνεται μὲ τὴν βοήθεια τῆς θεᾶς Ἴσιδας καὶ τὴν μύηση τοῦ Λούκιου στὴν λατρεία της. Τὰ παθήματα τοῦ Λούκιου δὲν συμβολίζουν τίποτε ἄλλο παρὰ τὶς δυσκολίες καὶ τὶς ὀδυνηρὲς ἐμπειρίες ποὺ ἔχει νὰ ἀντιμετωπίσει ὁ ἄνθρωπος, προκειμένου νὰ ἀναζητήσει τὴν ταυτότητά του, νὰ φθάσει στὴν ὡριμότητα μέσα ἀπὸ τὴν ἐπαφή του μὲ τὴν ὕψιστη θεότητα.