Σεπτέμβριος του 1913, σανατόριο Γκέρμπερσντορφ, Κάτω Σιλεσία (σημερινό Σοκολόφσκο στην Πολωνία). Στους πρόποδες των βουνών, λειτουργεί ένα από πρώτα στον κόσμο και διάσημο σε όλη την Ευρώπη σανατόριο για τη θεραπεία ασθενειών «θώρακος και τραχήλου». Ο Βόινιτς, ένας φοιτητής, πηγαίνει εκεί με την ελπίδα πως οι καινοτόμες ιατρικές μέθοδοι και ο καθαρός αέρας θα τον βοηθήσουν. Πλην όμως, η φυματίωση με την οποία διαγνώστηκε δεν αφήνει περιθώρια για ψευδαισθήσεις. Στην Πανσιόν για Κυρίους ο Βόινιτς θα συναναστραφεί και άλλους θεραπευόμενους, ασθενείς από τη Βιέννη, το Κένινγκσμπεργκ, το Μπρέσλαου, το Βερολίνο. Πίνουν ένα χειροποίητο λικέρ και συζητούν ακούραστα για τα σημαντικότερα ζητήματα της εποχής. Έρχεται πόλεμος; Μοναρχία ή δημοκρατία; Υπάρχουν δαίμονες; Όταν αφοσιώνεσαι σε ένα ανάγνωσμα, μπορείς να αναγνωρίσεις από τι χέρι είναι γραμμένο: ανδρικό ή γυναικείο; Τη ρουτίνα ταράζει ένας ξαφνικός θάνατος. Στα αυτιά του Βόινιτς φτάνουν τρομακτικές, μυστηριώδεις και σαγηνευτικές ιστορίες, δίχως ο ίδιος να αντιλαμβάνεται ότι σκοτεινές δυνάμεις τον έχουν βάλει στο μάτι. Στο Εμπούσιον η Όλγκα Τοκάρτσουκ αποκαλύπτει αλήθειες για τον κόσμο, τις οποίες είτε δεν παρατηρούμε είτε με κάθε τίμημα αρνούμαστε να παραδεχτούμε.
«Παρά την εκτεταμένη (αν όχι άτακτη, σκανδαλιάρικη, πειραχτική) οφειλή της στο Μαγικό βουνό του Τόμας Μαν, η Όλγκα Τοκάρτσουκ γράφει ένα μυθιστόρημα ολόδικό της, με τον γνώριμο ιδιοσυγκρασιακό συνδυασμό τρόπων, φωνών και διαφορετικών λογοτεχνικών ειδών. Μια απρόβλεπτη, μοναδική συγγραφέας».
Times Literary Supplement
«Στο τελευταίο βιβλίο της Όλγκα Τοκάρτσουκ ενσωματώνονται τα κρισιμότερα διανοητικά ζητήματα του 20ού αιώνα ενόσω ακριβώς εξυφαίνεται γύρω μας ένα αλλόκοτο –και ανατριχιαστικό– δίχτυ γεμάτο ίντριγκα και αγωνία. Μια κρίσιμη προσθήκη στο έργο της νομπελίστριας συγγραφέως».
Kirkus Reviews
«Αριστοτεχνικό και λεπταίσθητο βιβλίο, μια αυθεντικά ανησυχαστική αφήγηση».
Κάθε βιβλίο της βραβευμένης με Νόμπελ Όλγκα Τοκάρτσουκ είναι ένα εκδοτικό γεγονός, κι αυτό δεν οφείλεται μόνο στο αδιαφιλονίκητο κύρος του μέγιστου των λογοτεχνικών βραβείων, αλλά και στο ότι κάθε φορά η συγγραφέας επιλέγει να ασχοληθεί με πολύ διαφορετικά θέματα, πάντα με εμβρίθεια και μεγάλη συγγραφική έρευνα, ώστε κάθε μυθιστόρημά της να έχει τον όγκο των πληροφοριών και την τεκμηρίωση πραγματείας. >>>
Η νομπελίστρια Όλγκα Τοκάρτσουκ στο τελευταίο της βιβλίο εμπνέεται από την ελληνική μυθολογία και την αρχαία Ελλάδα και αναμειγνύει το Συμπόσιο του Πλάτωνα με τη μυθική μορφή της Έμπουσας απ’ όπου και προκύπτει ο τίτλος. Πατώντας πάνω στο Μαγικό βουνό του Τόμας Μαν, χτίζει μια εκπληκτική πλοκή με στοιχεία οικολογίας και φεμινισμού που εξελίσσεται σε θρίλερ και μας παραδίδει ένα γοητευτικό έργο που έχει τη γνώριμη σφραγίδα της και τη λεπταίσθητη υπογραφή της. >>>
Κάθε καινούριο βιβλίο της Όλγκα Τοκάρτσουκ είναι για μένα είδηση και σημαίνει αυτόματα την ανάγκη να διαβαστεί όσο πιο γρήγορα γίνεται. Δεν το έχω κρύψει πως θεωρώ την Τοκάρτσουκ την κορυφαία Ευρωπαία συγγραφέα αυτή τη στιγμή και το Νόμπελ που κατέκτησε το 2018 ίσως το καλύτερο και το πιο άξιο Νόμπελ των τελευταίων είκοσι χρόνων. Υπ΄ αυτό το πνεύμα προκατάληψης υπέρ της ξεκίνησα να διαβάζω το Εμπούσιον που εκδόθηκε πρόσφατα απ τις εκδόσεις Καστανιώτη, και σχεδόν τυχαία αντιλήφθηκα μια σύνδεση με ένα άλλο έργο: Τις «32 Παραλλαγές για πιάνο» του Μπετόβεν σε Ντο Ελάσσονα. >>>
