Αυτόλυκος φθάνει στην Ιθάκη για τη βάφτιση του εγγόνου του και αποφασίζει με βάση τα βιώματα της πορείας του αυτής, το όνομα που θα του δώσει: «έφθασα εδώ οδυσσάμενος, δηλαδή οργισμένος», θα πει. «Απ’ τους τόπους και τις πόλεις που πέρασα, οι άνθρωποι, άνδρες και γυναίκες, με ταλαιπώρησαν πολύ. Γι’ αυτό το παιδί θα το ονομάσουμε Οδυσσέα!»
Οδυσσάμενοι και απαυδισμένοι οδίτες, ο Lao Tse και ο Ηράκλειτος, αποπειράθηκαν να οδηγήσουν το γένος των θνητών, από τη βάναυση πορεία του, στην ενδοχώρα του Αληθινού Λόγου. Με επιτυχία ή χωρίς, τουλάχιστον προσπάθησαν. Όπως ακριβώς στη «Φωλιά του κούκου», ο Μακ Μέρφι, στην ανεπιτυχή του προσπάθεια να σηκώσει τον καταψύκτη, μονολογεί: «Εγώ τουλάχιστον προσπάθησα». Πάντα, ωστόσο, θα εμφανισθεί κάποια στιγμή, ο Ινδιάνος, που θα τον σηκώσει, να γκρεμίσει το καγκελόφραχτο παράθυρο και να ανοίξει το δρόμο στην αρχέγονη ελευθερία».
