Ποια ήταν πραγματικά η Ευδοκία, η Βυζαντινή αυτοκράτειρα και ποιήτρια του 5ου αιώνα μ.Χ., της οποίας το έργο μοιάζει ξεχασμένο μέσα στους αιώνες;
    Πώς συνδέεται η αινιγματική ζωή και δράση της με το ιδιότυπο ποιητικό της έργο;
    Πώς μπορεί η μελέτη του έργου της να συμβάλει στην κατανόηση μιας περίπλοκης και αντιφατικής εποχής που σηματοδοτεί το πέρασμα από τον αρχαίο στον μεσαιωνικό κόσμο;

Ο Βίος Κυπριανού, ο οποίος για πρώτη φορά μεταφράζεται στα νέα ελληνικά, αποτελεί όχι μόνο ένα σπάνιο και γοητευτικό δείγμα της λογοτεχνίας της πρώιμης βυζαντινής περιόδου αλλά και ένα τεκμήριο των σύνθετων πνευματικών διεργασιών μιας ολόκληρης ιστορικής περιόδου κατά την οποία συνυπάρχουν διαφορετικές θρησκείες, τελετουργίες, φιλοσοφικές παραδόσεις, μυστικιστικές ενατενίσεις και μαγικές πρακτικές. Στο έργο της Ευδοκίας παρακολουθούμε την εσωτερική πορεία και τις διαδοχικές μυήσεις του μάγου Κυπριανού (μετέπειτα Αγίου Κυπριανού εξ Αντιοχείας) μέσα από μια περιδιάβαση σε ιερούς τόπους και άγνωστα μυστήρια της αρχαιότητας. Εφιαλτικές και γκροτέσκο εικόνες, συνομιλίες με μοχθηρούς δαίμονες και σκοτεινά μυστηριώδη περιβάλλοντα συγκροτούν έναν κόσμο ο οποίος μοιάζει να προοιωνίζεται την πλούσια παράδοση των μετέπειτα μεσαιωνικών δαιμονολογιών αλλά και τις φαουστικές συνθέσεις και τη γοτθική λογοτεχνία.