Το παραμύθι βοηθάει τόσο τον αφηγητή να εκτονωθεί και να ανακουφιστεί, όσο και τον ακροατή. Συχνά τα παιδιά γίνονται αφηγητές των παραμυθιών που άκουσαν, όπου μέσα από τη διαδικασία της δικής τους αφήγησης διεγείρεται η φαντασία τους, προσθέτοντας δικά τους στοιχεία. Εκπαιδεύεται η μνήμη και η συγκέντρωσή τους, καθώς καλούνται να θυμηθούν όσα άκουσαν και κυρίως τους δίνεται η ευκαιρία να εκτονωθούν συναισθηματικά, λέγοντας το παραμύθι με τον δικό τους ιδιαίτερο τρόπο, που διαφέρει από αυτόν των ενηλίκων.
