Το σπίτι μας είχε χτιστεί ολόκληρο με χωμάτινες πλίθες. Όλο κι όλο ήτανε ένα δωμάτιο με μια σαραβαλιασμένη εξώθυρα και ένα ηλεκτρικό λαμπιόνι, άλλο φως δεν υπήρχε σ' όλο το άλλο σπίτι για...οικονομία! Το δωμάτιο τούτο, στον ένα τοίχο του είχε ακουμπισμένο ένα διπλό κρεβάτι με αχυρένιο στρώμα. Μετά τον θάνατο του πατέρα μας, στο διπλό τούτο κρεβάτι κοιμότανε η μητέρα μας με τις δύο αδελφές μας. Εμείς, τα τρία αγόρια, κοιμόμαστε, όπως βολευόμαστε "στρωματσάδα", χωρίς... στρώμα, στο πάτωμα!..
