Την ίδια περίοδο, μία δαψιλής βιβλιογραφία, προερχόμενη όχι μόνον από τον ευρωπαϊκό αλλά και τον ελληνικό επιστημονικό χώρο, έρχεται να ελκύσει αισιόδοξα το ενδιαφέρον μας για τη θεωρητική της συμβολή στην ανάπτυξη τομέων όπως είναι η προστασία του δικαιώματος της θρησκευτικής ελευθερίας, οι σχέσεις κράτους και εκκλησίας, η οργάνωση, διοίκηση και θεσμική λειτουργία του εκκλησιαστικού οργανισμού, καθώς και το δικαιοδοσιακό περιεχόμενο των πέντε γεω-εκκλησιαστικών δικαιοταξιών της ελληνικής επικράτειας.
Ο μετά χείρας τόμος επιχειρεί να κινηθεί στο πλαίσιο που συγκαθορίζουν τα νέα αυτά δεδομένα, αποτελώντας μία ισορροπημένη αρωγή τόσο στη θεωρητική καλλιέργεια όσο και τη νομολογιακή (εφαρμοσμένη) διάπλαση των επιμέρους ερευνητικών κατευθύνσεων του Εκκλησιαστικού Δικαίου.
