Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ο Ρουσσώ, με διάθεση ενδοσκόπησης, καταγράφει δέκα ονειροπολήσεις του κατά τη διάρκεια των καθημερινών του περιπλανήσεων στην εξοχή – με τη φύση να εμφανίζεται ως το πραγματικό καταφύγιο από την πραγματικότητα της ζωής στην πόλη και μέσα στην κοινωνία.
Περιγραφή
«Να με λοιπόν μόνος στη γη, δίχως αδελφό, συγγενή, φίλο ή συντροφιά άλλη εκτός από τον εαυτό μου». Έτσι ξεκινά η ονειροπόληση στον πρώτο από τους δέκα μοναχικούς περιπάτους που αφηγείται ο Ζαν-Ζακ Ρουσσώ τα τελευταία τρία χρόνια της ζωής του. Οι Ονειροπολήσεις ενός μοναχικού περιπατητή είναι ένα έργο αδιαμφισβήτητης λογοτεχνικής και φιλοσοφικής αξίας, που αποκαλύπτει όψεις τόσο της κοσμοθεωρίας όσο και της προσωπικότητας του Ρουσσώ μ’ έναν καινοφανή τρόπο, αποτελώντας μια ιδιάζουσα μορφή αναπαράστασης μεταξύ μνήμης, αναστοχασμού και συναισθήματος, φαντασίας και αυτο-παρατήρησης· ένα έργο που επέδρασε καταλυτικά στους μεταγενέστερους συγγραφείς, από τους ρομαντικούς ποιητές έως τον Μπωντλαίρ και τον Προυστ.
