Ο Πάρης Βασιλειάδης έζησε δίπλα μας, χωρίς να διεκδικήσει απολύτως τίποτε για τον εαυτό του, δίχως να ενδιαφέρεται για διακρίσεις και επαίνους, μακριά από ματαιοδοξίες και τα συναφή, φαίνεται -και εκ τούτου- ότι έζησε έναν βίο απόλυτα ποιητικό, ενώ ταυτόχρονα δεν έπαψε να αγωνίζεται με κάθε δυνατό τρόπο, ένας ευαίσθητος ιδεολόγος της δικαιοσύνης, της ισότητας και της αδελφοσύνης των ανθρώπων, που όμως δεν έχασε ουδέποτε την ποιητική του ματιά.
Ο Πάρης Βασιλειάδης δεν διστάζει να αμφιβάλει, δεν διστάζει να μετεωρίζεται μεταξύ βεβαιοτήτων και δεν διστάζει επίσης με λεπτότητα και ευγένεια, πράγματα χαμένα στις μέρες μας, να καταλήγει, όποτε αυτό είναι δυνατόν, σε ασφαλή διανοητικά συμπεράσματα ακολουθώντας τον συνολικό τρόπο της ποιητικής, ίσως δηλαδή τον πιο δύσκολο, τον πλέον λεπταίσθητο, αλλά και τον πιο ολοκληρωμένο τρόπο και δρόμο που μπορεί να ακολουθήσει κανείς.
Ο Πάρης Βασιλειάδης υπήρξε, έδρασε και έγραψε με ολόκληρη την ύπαρξή του, με απόλυτη ανιδιοτέλεια και ταπεινοφροσύνη, με γενναιότητα και θάρρος, με αγάπη για τον άνθρωπο και αποστροφή στις εφήμερες αναγνώσεις των καιρών και τις κενοδοξίες, όπως δηλαδή αρμόζει σε έναν πραγματικό ποιητή. Και δεν καταλείπονται παρά ελάχιστες αμφιβολίες ότι έστω τώρα, μετά τον θάνατό του, με το σύνολο του έργου του βρίσκει ήδη τη δικαίωση και την θέση που του αρμόζει ανάμεσά μας.
Εκδόσεις Τύρφη