αυτοκτονία της Ίζομπελ που έγινε στο σπίτι αυτό το 1918 έχει σχεδόν επισκιάσει τη λογοτεχνική κληρονομιά της, αλλά η Μάγδα, βοτανολόγος και ένθερμη ιστορικός, είναι αποφασισμένη να την προστατέψει. Την τελευταία δεκαετία, η Μάγδα κατάφερε να αποκαταστήσει το σπίτι με κόπο και αγάπη ώστε να είναι όπως στην εποχή της Ίζομπελ. Παρά το γεγονός ότι τον Οκτώβρη ένας σφοδρός τυφώνας κατευθύνεται στην περιοχή, η Μάγδα αρνείται να υπακούσει στην εντολή εκκένωσης και να εγκαταλείψει τους κόπους μιας ζωής. Ενώ μαίνεται η σφοδρή καταιγίδα, οι κίνδυνοι κλιμακώνονται. Πρώτα, το σπίτι απειλείται από φωτιά και πλημμύρα. Έπειτα, η καταιγίδα σαρώνει τα εφόδια της Μάγδας. Όταν ένα μέρος του σπιτιού καταρρέει, ανακαλύπτει έναν γυναικείο σκελετό. Μήπως υπάρχει κάτι στην ιστορία της Ίζομπελ που η Μάρθα αγνοεί;