Το ανθολόγιο αυτό το έχουν γράψει με πολλή αγάπη και θαυμασμό για την σπουδαία ποιήτρια Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, φίλοι της, στενοί συνεργάτες, κοινοί γνωστοί ή ακόμη και ποιητές που την αγαπούν κι ακολουθούν τον δρόμο της ποίησής της. Βέβαια, τι μπορείς να πεις και να γράψεις όταν πρόκειται για τη «μεγάλη Κυρία της Ποίησης» που δικαίως κατέκτησε τον τίτλο της Οικουμενικής ποιήτριας. Η ποίησή της που μεταφράστηκε σε πάνω από δέκα γλώσσες και περιλήφθηκε σε ανθολογίες σε όλο τον κόσμο, διέπεται κυρίως από υπαρξιακό στοχασμό προσπαθώντας να ανακαλύψει την ουσία της ζωής, πριν το τέλος της δικής της, έχοντας αποδέκτη τον ίδιο τον εαυτό της. Χρησιμοποιώντας τον "Μαγικό αυλό της" την εσωτερική μουσική της και το δάκρυ της που το έχει φορέσει κατάσαρκα, μας έχει κάνει να την αγαπήσουμε, να την ακολουθήσουμε, να την κάνουμε "δική μας" αυτήν και τα ποιήματά της. Η Ρουκ, μια ποιήτρια ευαίσθητη, αναζητούσε απαντήσεις για όσα τη βασάνιζαν, αλλά και την πληρότητα που απουσίαζε από την βίωση, μέσα από την διαδικασία της συγγραφής. Η έμπνευση για την Αγγελάκη-Ρουκ ήταν μια ιδιαίτερη ψυχοσυναισθηματική κατάσταση του νου. Φιλοσοφώντας και χρησιμοποιώντας αριστοτεχνικά την γραφή της με υπερβατικές εικόνες και σύμβολα, ανέδειξε κυρίαρχα θέματα όπως αυτά του έρωτα, της φύσης, του σώματος, του φθοροποιού χρόνου, του θανάτου. Κι εσείς φίλοι αναγνώστες που κρατάτε το ανθολόγιο αυτό στα χέρια σας, εύχομαι να μπορέσει να σας μεταδώσει λίγα από την αστείρευτη ψυχή της και την απέραντη ανθρωπιά της. Νομίζω πως όλοι εμείς θα συμφωνήσουμε ότι είναι μεγάλο θαύμα να έχει έρθει στον κόσμο η Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ και να έχουμε την τύχη να τη γνωρίσουμε.
