Ο τύραννος νιώθει ευτυχισµένος, αναλογιζόµενος τη ζωή του, καθώς τον έτρεµαν οι πάντες και ήταν επιφανής, και άφησε πίσω του πολύ χρυσάφι και ασήµι και ενδύµατα και άλογα και δείπνα και ωραία παιδιά και όµορφες γυναίκες. Είναι λογικό να στεναχωριέται και να δυσανασχετεί τώρα που τον τραβούν µακριά από όλα αυτά. Όσο για µένα, δεν έχω ιδέα πώς γίνεται να εµµένει η ψυχή σε τέτοια πράγµατα και να µη θέλει να τα χάσει, όντας έτοιµη και πάλι να γαντζωθεί πάνω τους. Ίσως υπάρχει κάποιος άλυτος δεσµός που ενώνει τους πλούσιους ανθρώπους µε όλα αυτά. Κι αν όταν σύρονται µε τη βία, αυτοί οδύρονται και παρακαλούν, θα πρέπει να τους αγνοούµε, γιατί σε όλα τους είναι θρασείς, και µόνο όταν στέκονται στον δρόµο που οδηγεί στον Άδη δειλιάζουν.
