«Θέλω να σε δω ξανά, αν θέλεις κι εσύ. Έτσι τυχαία, για ένα βράδυ. Σαν εκείνο το βράδυ που ήμουν πολύ νέα για να μπορώ να σε ερωτευτώ. Αν, στο μεταξύ, δεν έχεις αποκτήσει σκύλο, θα φροντίσω να σου φέρω εγώ έναν. Ένα μαύρο κουτάβι, αδέσποτο, θα βρω να σου φέρω... Έναν Ραμόν. Να τον φροντίζεις, να μην είσαι μόνος και να αγαπιέστε, άνευ όρων.»
Το μπουρνούζι ήταν κρεμασμένο στη θέση του· η Ιωάννα είχε φύγει.
