κοσμοκράτειρα καί θαλασσοκράτειρα. Τά ἀρχαῖα κείμενα, τούς τότε Ἕλληνες τούς παρουσιάζουν νά ἔχουν ἀναπτύξει ὑψηλό πνευματικό καί τεχνολογικό πολιτισμό. Εἶχαν προηγμένη ἰατρική ἐπιστήμη, ἀστρονομία καί ὑπῆρξαν θεμελιωτές τῆς θρησκείας τοῦ Μονοθεϊσμοῦ καί τῆς Τριαδικῆς Θεότητας. Πίστευαν σ’ ἕναν Θεό-Νοῦ, δημιουργό τοῦ σύμπαντος, πανταχοῦ παρόντα καί τά πάντα πληροῦντα. Θρυλεῖται ἐπίσης ὅτι εἶχαν διασπάσει τό ἂτομο καί ὅτι πρῶτοι στήν ἱστορία τοῦ πλανήτη μας εἶχαν νικήσει τήν ἕλξη τῆς γῆς καί εἶχαν ἐκτινάξει ἐπανδρωμένα διαστημόπλοια πρός τήν Σελήνη καί τήν Ἀφροδίτη.
Οἱ θρύλοι τοῦ Ἀσκληπιοῦ ὡς θεοῦ τῆς ἰατρικῆς ἐπιστήμης, τοῦ Ἄτλαντα πού κουβαλάει στούς ὤμους του τόν ἔναστρο οὐρανό, τοῦ θεοῦ Ἥλιου πού ἔτρεχε στόν ἡλιακό χῶρο μέ ἕνα ἅρμα πού τό ἔσερναν πύρινα φτερωτά ἄλογα, τοῦ Φαέθοντα πού ἐπίσης διέσχιζε μέ τό ἅρμα του τό διάστημα, ἡ πυρά τοῦ Προμηθέα πού εἶχε κλέψει ἀπό τούς θεούς, ὅλα αὐτά φέρονται ὅτι ἦταν τεχνολογικά ἐπιτεύγματα τῶν τότε ἑλλήνων πού μυθοποιήθηκαν, ἐπειδή μετά τήν καταστροφή τους τήν ἐποχή τοῦ κατακλυσμοῦ, ἦσαν ἀγράμματοι γιατί ζοῦσαν στά βουνά.
Ὑπάρχουν σήμερα στόν κόσμο μας πολλά ἄλυτα αἰνίγματα τά ὁποῖα διεγείρουν τή φαντασία τῶν ἀνθρώπων καί ἔχουν ἀποτελματώσει τήν προσπάθεια τῶν ἐρευνητῶν νά ἑρμηνεύσουν τήν ἱστορία τους, ὅπως π.χ. τά γιγάντια ἀγάλματα τῆς νήσου τοῦ Πάσχα τῆς
Πολυνησίας ὡς τήν Νέα Ζηλανδία. Τῶν λευκῶν ἀνθρώπων τῶν Ἀνόϊ (Ἀϊνοῦ) πού ζοῦν στά νησιά τῆς Ἰαπωνίας Χοκάϊντο καί Σαλαχίνη ἀπό χιλιετηρίδες, τό πρόβλημα τῆς καταγωγῆς τῶν Ἰαπωνέζων, οἱ ὁποῖοι ἱσχυρίζονται ὅτι εἶναι γενιά θεῶν καί ὁ πρῶτος βασιλιᾶς τους ἦταν ὁ Θεός ἥλιος, γιός τῆς Θεᾶς Ἀματερασοῦ, πού εἶχε ἔρθει στήν Ἰαπωνία ἀπό ἄλλες χῶρες. Τό πρόβλημα τῆς ἱστορίας τῶν Ἰνδιάνων τῆς Ἀμερικῆς, κ.λπ. Γιά ὅλα αὐτά τά αἰνίγματα, ἡ μελέτη αὐτή ἔχει τίς ἐξηγήσεις της καί ἀποσαφηνίζει ὅτι οἱ δημιουργοί τῶν αἰνιγμάτων αὐτῶν εἶναι οἱ Ἕλληνες κοσμοκράτορες, τῆς ἐποχῆς τῶν Θεῶν. Αὐτοί δέν ἦταν θεοί, ἀλλά βασιλεῖς, πού λόγω τῶν εὑεργεσιῶν τους πρός τήν ἀνθρωπότητα, ἔτυχαν ἐκ μέρους ὅλων τῶν λαῶν ἀθάνατης μνήμης.
