Παρά τη σημαντική, ίσως ανέλπιστη και απροσδόκητη για τους αγρότες, προσφορά της Επιστήμης και της Τεχνολογίας και παρά τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των αγροτών μας και όσων παρέμειναν («να φυλάσσουν Θερμοπύλες») στην ελληνική ύπαιθρο, κανένας δεν μπορεί να υποστηρίξει ότι οι άνθρωποι αυτοί, οι καλοπροαίρετοι αγρότες μας, έδιωξαν από πάνω τους την αγωνία για το απρόσμενο και αστάθμητο της πετυχημένης περάτωσης μιας καλλιεργητικής περιόδου ή μιας εκτροφής (στα παραγωγικά ζώα). Οι αγωνίες για τη διάθεση της παραγωγής τους και μάλιστα σε ικανοποιητικές τιμές (υψηλότερες του κόστους παραγωγής), ώστε να καρπούνται και οι ίδιοι ένα αξιοπρεπούς διαβίωσης εισόδημα, παραμένουν και σήμερα ολόιδιες, όπως και στις αρχές της 10ετίας του 1970, τότε που ο συγγραφέας (γόνος αγροτικής οικογένειας) ζούσε αυτές τις αγωνίες τους ως νεαρός γεωπόνος.