Στον νεωτερικό βίο, η τεχνολογία είναι πανταχού παρούσα. Ωστόσο, ως έννοια, η τεχνολογία είναι χαώδης. Στον καθημερινό λόγο, η τεχνολογία δεν είναι παρά ένας τρόπος αναφοράς στις πιο πρόσφατες καινοτομίες σε ό,τι έχει να κάνει με τις ψηφιακές συσκευές. Οι λόγιοι δεν τα πάνε και πολύ καλύτερα, αφού το μόνο που κάνουν είναι να προτείνουν ανταγωνιστικούς μεταξύ τους ορισμούς οι οποίοι καλύπτουν τα πάντα, από τη χαλυβουργία έως το τραγούδι. Στο Τεχνολογία – Κριτική ιστορία μιας έννοιας, ο Eric Schatzberg εξηγεί το γιατί είναι τόσο δύσκολος ο ορισμός της τεχνολογίας μέσω του να εξετάζει την τρισχιλιετή ιστορία της, μια ιστορία που διαμορφώνεται από τις διαρκείς εντάσεις ανάμεσα στις εγγράμματες ελίτ και τους απασχολούμενους σε τεχνικές εργασίες. Ήδη από την εποχή των αρχαίων Ελλήνων, οι λόγιοι συνήθιζαν να έχουν σε χαμηλή εκτίμηση τους τεχνίτες, και όριζαν τις τεχνικές εργασίες ως απλά μέσα για την επίτευξη σκοπών οι οποίοι καθορίζονταν από άλλους. Αντιθέτως, οι τεχνίτες έχουν επανειλημμένως εναντιωθεί σε αυτόν τον χαρακτηρισμό, επιμένοντας να τονίζουν την αξιοπρέπεια, τη δημιουργικότητα, και την πολιτισμική χρησιμότητα της εργασίας τους.