Όλοι μιλούσαν για τον όμορφο κήπο της Αννούλας με τα πολύχρωμα λουλούδια που μοσχοβολούσαν. Πολλοί πίστευαν πως υπήρχε κάποιος μαγικός σπόρος στα βάθη της Ανατολής, τον είχε η Αννούλα και δεν τον έδινε σε κανέναν, άλλοι πάλι έλεγαν πως κάποια πεταλούδα, που ζούσε κρυμμένη σε ένα χρυσό κουτί και έτρωγε ζάχαρη και μέλι, πήγαινε κάποια συγκεκριμένη ώρα της ημέρας από λουλούδι σε λουλούδι και μετέφερε τη μοναδική του γύρη και, ήθελαν να της την κλέψουν και άλλοι πάλι πίστευαν πως όταν γεννήθηκε η Αννούλα κάποια νεράιδα με το μαγικό της ραβδάκι κτύπησε το χώμα του κήπου.
Τι όμως ήταν αυτό που κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί κι έκανε όλα αυτά τα λουλούδια να είναι τόσο όμορφα, να είναι μοναδικά, να ευωδιάζουν και να δημιουργούν το δάσος της αγάπης όπως το ονόμαζε;
