Η επιτυχία του βιβλίου υπήρξε τόσο μεγάλη, ώστε το όνομα Έλμερ Γκάντρι πέρασε αυτοστιγμεί στην καθομιλουμένη ως συνώνυμο του ανθρώπου χωρίς αρχές που κηρύττει την αυστηρή υπακοή σε αρχές (και ο δημιουργός του εισέπραξε σωρηδόν αναθέματα από τους άμβωνες των αυτόκλητων προφητών). Αλλά το μυθιστόρημα δεν είναι απλά μια ανηλεής σάτιρα της υποκρισίας και του αμερικανικού Προτεσταντισμού. Είναι η ζωντανή τοιχογραφία μιας «ηθικής πλειοψηφίας» που στοιχίζεται πίσω από «παλιές καλές αξίες» με φόντο τη Δεύτερη Βιομηχανική Επανάσταση, τον Α′ Παγκόσμιο Πόλεμο, την άνοδο του εργατικού κινήματος, τη σύντομη ευημερία των πρώτων χρόνων του Μεσοπολέμου. Η απεικόνιση μιας πόλωσης που συχνά-πυκνά αναβιώνει (αν ποτέ σταμάτησε) μέχρι τις μέρες μας.
