«Πρόκειται για ένα ψηφιδωτό έργο, με καθεμιά από τις δεκαπέντε ψηφίδες του να σκιαγραφεί μια γλυκιά και μια πικρή πλευρά της ζωής· όχι όμως για να θολώσει τα όρια μεταξύ Καλού και Κακού, όπως προσπαθούν να κάνουν εδώ και χρόνια διάφοροι «εναλλακτικοί» συγγραφείς, συμπλέοντας με τις δυνάμεις της εποχής, που θέλουν πολίτες σε σύγχυση αξιών, για να μπορούν να τους χειραγωγούν προς την αιωνιότητα της κατανάλωσης, να τους δημιουργούν προβλήματα για να έρθουν μετά σαν άσπονδοι σωτήρες να τους τα «λύσουν». Σε τούτο το έργο ο συγγραφέας παίρνει ανοιχτά θέση υπέρ του Καλού, διαλέγει πλευρά χωρίς δισταγμούς, χωρίς τον φόβο του τι θα πει ο αλλοτριωμένος κόσμος. Οι ιστορίες του έχουν πάντα –ευτυχώς– καλό τέλος, προβάλλουν τις πρώτες και τις δεύτερες ευκαιρίες που δίνει, στους πιο τυχερούς, η ζωή, όταν διακρίνουν έγκαιρα ανάμεσα στο Καλό και στο Κακό».