Τα δοκίμια αυτά ανήκουν στην περίοδο 1989-2004. Η αφετηρία συνδέεται με την 200η επέτειο της Γαλλικής Επανάστασης και την πτώση του Τείχους του Βερολίνου και του υπαρκτού σοσιαλισμού. Το 2004 δεν αντιπροσωπεύει μεγάλης σημασίας σταθμό παρά μόνον ίσως αυτόν της Δ΄ Σταυροφορίας. Τα δοκίμια χωρίζονται σε τέσσερις ενότητες, που αντιπροσωπεύουν τέσσερα μεγάλα θέματα, τα οποία με απασχόλησαν τα τελευταία χρόνια. Είναι ιστορικά δοκίμια κυρίως και από τον τίτλο τους είναι φανερό ότι πρόκειται για σχόλια, που αναφέρονται σε διάφορα ιστορικά θέματα, μεγάλα ή μικρά, παλαιότερα ή νεώτερα, αλλά και σε πολιτικά ζητήματα. Είναι γραμμένα με περίσκεψη περίσσια, αλλά και με κριτική έως αιρετική διάθεση. Αντιπροσωπεύουν όλα στιγμές αδιεξόδου του πανεπιστημιακού δασκάλου-ερευνητή, ο οποίος καταφεύγει σε αυτή τη μορφή του γραπτού λόγου, για να ξεφύγει από τις αναπόδραστες επιταγές της επιστήμης του, ερωτοτροπώντας με το έργο του σχολιαστή των δημοσίων πραγμάτων.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]