Η αμαρτία της ήταν ότι βουτήχτηκε σε έναν παράνομο έρωτα.
Η ιστορία της όμως δεν τελειώνει εκεί.
Την ώρα του θανάτου της βλέπει έναν άντρα που της λέει: “Ασ’ τα όλα όπως είναι και φύγαμε”.
Η ψυχή εγείρεται και περιπλανιέται. Ακούει, βλέπει, μπορεί και σκέφτεται. Η τελευταία στιγμή του θανάτου είναι ακαθόριστα θολή κι η ψυχή προσπαθεί να δει ποιος τη σκότωσε...