Συνεπώς, Λογοτεχνία και γενικά Τέχνη βρίσκονται σε μια αγαστή σχέση συνεργασίας, στην προσπάθειά τους να συμβάλλουν στην πρόοδο και στον πολιτισμό, δηλώνοντας πάντοτε την παρουσία τους σε ζητήματα καθημερινά-κοινωνικοπολιτικά που ταλανίζουν την ανθρωπότητα, αλλά και σε θέματα υπαρξιακάπου αφορούν στην ανθρώπινη ύπαρξη και στη διαδρομή της (γένεση, ζωή, φθορά, θάνατος).
Σε αυτό το σχεσιακό δίπολο (Λογοτεχνίας και γενικότερα, Τέχνης) σημαντικά μέσα, ευέλικτοι δίαυλοι επικοινωνίας καταδεικνύονται οι Βιβλιοθήκες και η Τεχνολογία. Επειδή «τ’ όνειρο του παιδιού είναι η ειρήνη./ Τ’ όνειρο της μάνας είναι ηειρήνη./ Τα λόγια της αγάπης κάτω απ’ τα δέντρα,/ είναι η ειρήνη./ […] Ειρήνη είναιένα ποτήρι ζεστό γάλα κ’ ένα βιβλίο μπροστά στο παιδί που/ ξυπνάει./ […] Τότε που οιφυλακές επισκευάζονται να γίνουν βιβλιοθήκες» σύμφωνα με τον σπουδαίο Έλληνα ποιητή Γιάννη Ρίτσο (ποίημα «Ειρήνη», αφιερωμένο στον Κώστα Βάρναλη, όπου εκθειάζεται η ειρήνη, η οποία αντιστοιχεί –ουσιαστικά– στην απόλυτη ευτυχία καιστον πολιτισμό).
