Εν αρχή ην ο λόγος, η νιότη, ο έρωτας, η µνήµη και ο θάνατος. Πέντε στοιχεία που συνθέτουν και ορίζουν την ανθρώπινη ύπαρξή µας. Ανάλογα µε τη σηµασία και τον χρόνο που τους δίνουµε προσδιορίζεται και η αξία τους για τον καθένα µας. Γιατί ο χρόνος είναι αµείλικτος. Όταν αρχίζει να µετρά, δεν σταµατά. Ή µήπως όχι; Σκέψεις, έρωτες, µνήµες, λάθη και πάθη µάς περιτριγυρίζουν σ’ έναν αλλόφρονα χορό, καθώς προχωράµε, ζούµε, ερωτευόµαστε, θυµόµαστε και τελικά πεθαίνουµε. Και κάπου εκεί γίνονται τα ποιήµατα. Άλλωστε,
