Το βιβλίο πραγματεύεται τη μακρά διαδρομή της έρευνας και της θεωρίας για τη συλλογική δράση και τα κοινωνικά κινήματα στις κοινωνικές επιστήμες. Αφετηριακά, ανατέμνονται οι προσλήψεις των συλλογικά δρώντων στις προνεωτερικές κοινωνίες από τους οργανικούς διανοούμενους της εποχής και στη συνέχεια τα εγχειρήματα μιας κοινωνιολογικής κατανόησης των κοινωνικών και πολιτικών κινημάτων στις αρχές του 20ού αιώνα. Ακολούθως, με ορόσημο την εκρηκτική δεκαετία του 1960, ανασυγκροτούνται οι εστιασμένες στα νέα κοινωνικά κινήματα προσεγγίσεις, όπως διαμορφώνονται στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Ο εντατικός διάλογος ανάμεσα σε σχολές σκέψης που εκκινούν από διαφορετικές επιστημολογικές και μεθοδολογικές θέσεις προσανατολίζει τον αναγνώστη σε έναν κριτικό αναστοχασμό για τη συμβολή των επιμέρους θεωριών στην κατανόηση της συλλογικής δράσης στον ορίζοντα των αλλεπάλληλων σύγχρονων κοινωνικοπολιτικών κρίσεων. Υποστηρίζεται ότι η σύγχρονη έρευνα για τη συλλογική δράση, στις συνθήκες κατίσχυσης του νεοφιλελευθερισμού και της μεταδημοκρατικής διακυβέρνησης, οφείλει να επικεντρώνεται στις επιπτώσεις του κοινωνικού μετασχηματισμού στην καθημερινή ζωή των κυριαρχούμενων κοινωνικών ομάδων, ως όρο για την κατανόηση των μορφών και των περιεχομένων της κινηματικής δυναμικής τους.